Biblia

Rdz 11

¹ Mieszkañcy ca³ej ziemi mieli jedn± mowê, czyli jednakowe s³owa. ² A gdy wêdrowali ze wschodu, napotkali równinê w kraju Szinear i tam zamieszkali ³ I mówili jeden do drugiego: "Chod¼cie, wyrabiajmy ceg³ê i wypalmy j± w ogniu". A gdy ju¿ mieli ceg³ê zamiast kamieni i smo³ê zamiast zaprawy murarskiej, ⁴ rzekli: "Chod¼cie, zbudujemy sobie miasto i wie¿ê, której wierzcho³ek bêdzie siêga³ nieba, i w ten sposób uczynimy sobie znak, aby¶my siê nie rozproszyli po ca³ej ziemi" ⁵ A Pan zst±pi³ z nieba, by zobaczyæ to miasto i wie¿ê, które budowali ludzie, ⁶ i rzek³: "S± oni jednym ludem i wszyscy maj± jedn± mowê, i to jest przyczyn±, ¿e zaczêli budowaæ. A zatem w przysz³o¶ci nic nie bêdzie dla nich niemo¿liwe, cokolwiek zamierz± uczyniæ. ⁷ Zejd¼my wiêc i pomieszajmy tam ich jêzyk, aby jeden nie rozumia³ drugiego!" ⁸ W ten sposób Pan rozproszy³ ich stamt±d po ca³ej powierzchni ziemi, i tak nie dokoñczyli budowy tego miasta. ⁹ Dlatego to nazwano je Babel, tam bowiem Pan pomiesza³ mowê mieszkañców ca³ej ziemi. Stamt±d te¿ Pan rozproszy³ ich po ca³ej powierzchni ziemi.

Rz 8

²²Wiemy przecie¿, ¿e ca³e stworzenie a¿ dot±d jêczy i wzdycha w bólach rodzenia. ²³Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy ju¿ posiadamy pierwsze dary Ducha, i my równie¿ ca³± istot± swoj± wzdychamy, oczekuj±c [przybrania za synów] - odkupienia naszego cia³a. ²⁴W nadziei bowiem ju¿ jeste¶my zbawieni. Nadzieja za¶, której [spe³nienie ju¿ siê] ogl±da, nie jest nadziej±, bo jak mo¿na siê jeszcze spodziewaæ tego, co siê ju¿ ogl±da? ²⁵Je¿eli jednak, nie ogl±daj±c, spodziewamy siê czego¶, to z wytrwa³o¶ci± tego oczekujemy. ²⁶Podobnie tak¿e Duch przychodzi z pomoc± naszej s³abo¶ci. Gdy bowiem nie umiemy siê modliæ tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia siê za nami w b³aganiach, których nie mo¿na wyraziæ s³owami. ²⁷Ten za¶, który przenika serca, zna zamiar Ducha, [wie], ¿e przyczynia siê za ¶wiêtymi zgodnie z wol± Bo¿±.

J 7

³⁷W ostatnim za¶, najbardziej uroczystym dniu ¶wiêta, Jezus stoj±c zawo³a³ dono¶nym g³osem: "Je¶li kto¶ jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije! ³⁸Jak rzek³o Pismo: Strumienie wody ¿ywej pop³yn± z jego wnêtrza". ³⁹A powiedzia³ to o Duchu, którego mieli otrzymaæ wierz±cy w Niego; Duch bowiem jeszcze nie by³ [dany], poniewa¿ Jezus nie zosta³ jeszcze uwielbiony.